آموزش استفاده از Configuration و Options در ASP.NET Core یکی دیگر از آموزش های گروه آموزشی پرووید می باشد که در این قسمت آن را به شما معرفی می کنیم. این بسته آموزشی نیز یکی از دوره های آموزشی دیگر که در حوزه ی فارسی سازی آموزش های انگلیسی تنظیم شده است می باشد. عنوان این بسته آموزشی استفاده از سیستم Configuration و الگوی Options در اپلیکیشن های NET Core. و ASP.NET Core است که با نام اصلی Using Configuration and Options in .NET Core and ASP.NET Core Apps از شرکت Pluralsight منتشر شده است.

پیکربندی در ASP.NET Core

پیکربندی در ASP.NET Core با استفاده از یک یا چند configuration provider انجام می شود. در واقع configuration provider داده های configuration را از جفت های کلید-مقدار با استفاده از منابع مختلف configuration می خوانند، که این منابع عبارتند از:

• فایل‌های settings شبیه به appsettings.json
• environment variable ها
• Azure Key Vault
• Azure app configuration
• آرگومان های command-line
• provider های سفارشی که نصب یا ایجاد شده اند
• فایل ها
• اشیاء (objects) دات نت در حافظه

کلیدها و مقادیر پیکربندی

کلیدهای پیکربندی: به حروف بزرگ و کوچک حساس نیستند. برای مثال، ConnectionString و connectionstring به عنوان دوکلید معادل در نظر گرفته می شوند. اگر یک کلید و مقدار (value) در بیش از یک configuration provider مقداردهی بشوند، از مقدار آخرین provider اضافه شده استفاده می شود.

کلیدهای سلسله مراتبی: در Configuration API جدا کننده (separator) ” : ” که معمولا روی همه پلتفرم ها کار می کند. اما در environment variable ها تفکیک کننده ” : ” ممکن است کار نکند، اما جدا کننده ” __” (زیر خط دوتایی) توسط همه پلتفرم ها پشتیبانی می شود و به طور خودکار به دو نقطه (:) تبدیل می شود.

در Azure Key Vault کلیدهای سلسله مراتبی از” — ” به عنوان جداکننده استفاده می کنند. configuration provider مربوط به Azure Key Vault بصورت خودکار ” — ” با ” : ” در زمانی که secret ها در درون پیکربندی های اپلیکیشن بارگذاری می شوند جایگذاری می کند و ConfigurationBinder نیز از اتصال آرایه ها به object ها با استفاده از اندیس های آرایه در کلیدهای پیکربندی، پشتیبانی می کند.

مقادیر پیکربندی: مقادیر پیکربندی همان string ها هستند. مقادیر null را نمی توان در configuration ذخیره کرد یا به object ها محدود کرد.

سرفصل مطالب آموزش ویدیویی استفاده از Configuration و Options در ASP.NET Core

فصل اول: مقدمه این دوره آموزشی

• مقدمه

فصل دوم: شروع کار با مفاهیم Configuration

• مقدمه
• پیکربندی کردن برنامه در .NET Core
• معرفی اپلیکیشن Tennis Booking
• تعریف Configuration در فایل های JSON
• دسترسی به Configuration در Runtime
• دسترسی به Option های Configuration
• دسترسی به Configuration در Startup
• معایب استفاده مستقیم از IConfiguration
• انجام عملیات Binding در Configuration
• رونویسی و یا Override کردن Configuration به ازای هر Environment
• جمع بندی

فصل سوم: اعمال کردن الگوی Options

• مقدمه
• معرفی الگوی Options
• بارگیری مجدد Options با استفاده از IOptionsSnapshot
• دسترسی به Options با استفاده از IOptionsMonitor
• استفاده از Named Option ها
• اعمال Validation در Option ها
• اعمال Validation پیشرفته در Option ها
• اعتبار سنجی کردن Named Option ها
• انتخاب بین Option های Interface
• ارسال کردن Option ها از طریق یک Interface
• Unit Testing Types های وابسته به Options Class ها
• جمع بندی

فصل چهارم: کار کردن با Configuration Provider ها

• مقدمه
• بررسی Configuration Provider ها
• اطلاعات Configuration به چه شکل مقدار دهی می شوند
• بررسی Configuration با استفاده از Environment Variable ها
• بررسی Configuration با استفاده از آرگومان های Command Line
• امنیت داده های حساس در Configuration
• ایجاد امنیت در Configuration های مربوط به Development با استفاده از User Secret ها
• ایجاد امنیت در Configuration های مربوط به Production با استفاده از Azure Key Vault ها
• بارگذاری کردن Configuration ها از طریق AWS Parameter Store
• تنظیم کردن ترتیب Configuration Provider ها
• ایجاد کردن Configuration Provider های سفارشی
• جمع بندی