تعداد ویدئو | 41 |
---|---|
زمان دوره | 02:59:53 |
مترجم | پرووید |
ناظر ترجمه | پرووید |
دوبلر | پرووید |
ناظر دوبلاژ | پرووید |
سایت منتشر کننده | پلورال سایت |
آموزش اصول موفق معماری مایکروسرویسی یکی دیگر از آموزش های گروه آموزشی پرووید می باشد که در این قسمت آن را به شما معرفی می کنیم. این بسته ی آموزشی نیز یکی از دوره های آموزشی دیگر که در حوزه ی فارسی سازی آموزش های انگلیسی تنظیم شده است می باشد. عنوان این بسته آموزشی، اصول طراحی موفق مایکروسرویسی است که با نام اصلی Microservices Architecture – The Design Principles از شرکت Pluralsight منتشر شده است.
معماری مایکروسرویسی یکی از سبک های معماری است که امروزه در ساختن برنامه های Enterprise بسیار مورد استفاده قرار می گیرند. در ساخت اپلیکیشن ها با استفاده از معماری مایکروسرویسی اصول طراحی و یا Design Principle های مختلفی مطرح می شوند که با استفاده از آنها می توانید درصد موفقیت اپلیکیشن توسعه داده شده با این سبک معماری را بهبود ببخشید. بعضی از مهم ترین اصول طراحی اپلیکیشن ها با استفاده از سبک معماری مایکروسرویسی را در قسمت زیر برای شما قرار داده ایم و پس از آن به صورت کوتاه به شرح مهم ترین ها می پردازیم:
مهم ترین موضوع در رابطه با ایجاد کردن مایکروسرویس های موفق، اصل تک وظیفه ای بودن آنها می باشد. همانطور که مشخص است زمانی که یک مایکروسرویس ایجاد می شود می بایست بسیار کوچک و یا مایکرو باشد. این موضوع به این معناست که یک مایکروسرویس باید فقط یک تک وظیفه را انجام بدهد. برای مثال اگر یک مایکروسرویس به منظور پشتیبانی کردن از روال authentication ایجاد شده است باید تنها وظیفه اش همین authentication باشد. به عبارت دیگر باید این مایکروسرویس یک اینترفیس را در اختیار ما قراار بدهد که فقط دارای access point های مختلف و مرتبط با authentication باشند. تک وظیفه ای بودن یک مایکروسرویس باعث می شود که نگهداری و یا maintenance آن و یا مقیاس پذیری و یا scale کردن آن بسیار ساده تر انجام بشود.
اساس این اصل این است که یک مایکروسرویس باید مرزهای مشخصی داشته باشد که آن را از مایکروسرویس های دیگر و Environment ای که در آن اجرا می شود تفکیک کند. اصل Discrete بودن به این معنا نیز است که یک مایکروسرویس باید به صورت کامل کپسوله شده و یا اصطلاحاً well-encapsulated باشد. به عبارت دیگر کدها و داده های مربوط به یک مایکروسرویس تک می بایست در درون یک deployment unit و یا واحد استقرار تک قرار گرفته و کپسوله شده باشد. در این رابطه می توانید از لینک آموزش کپسوله کردن کدهای EF Core دیدن کنید. مثال هایی از یک واحد استقرار و یا deployment unit می تواند Linux container ها و یا یک WebAssembly binary و یا حتی یک .NET DLL به حساب بیاید. اصل Discrete بودن یک مایکروسرویس به این معنا نیز هست که یک مایکروسرویس می بایست در repository منحصر بفرد خود در سیستم source control قرار بگیرد و CICD منحصر بفرد خود را نیز داشته باشد در چنین شرایطی یک مایکروسرویس بخشی از یک اپلیکیشن بزرگتر خواهد بود. این موضوع پس از deployment اتفاق می افتد اما از زمان development تا زماان testing و release هر مایکروسرویس به صورت کاملاً ایزوله شده و مجزا عمل خواهد کرد. زمانی که یک مایکروسرویس به صورت discrete طراحی می شود قابلیت انتقال بهتری را نیز دریافت خواهد کرد.
یک مایکروسرویس قابل انتقال و یا Transportable می تواند از یک Runtime Environment به سادگی به یک Runtime Environment دیگر منتقل بشود. در حال حاضر ساده ترین مکانیزم برای ایجاد کردن یک مایکروسرویس قابل انتقال و یا Transportable استفاده کردن از container image ها می باشد. در این رابطه می توانید از لینک آموزش داکر استفاده کنید. نهایتاً container image ها اغلب در یک image repository قرار می گیرند. این موضوع باعث می شود تا افراد و اپلیکیشن های مختلف بتوانند به سادگی از یک container image استفاده کنند. از آنجایی که یک مایکروسرویس در یک deployment unit کاملاً مجزا و یا discrete قرار گرفته است به سادگی می تواند به یک runtime envirement و یا هر مقصد دیگری انتقال یابد. راهکاری که یک برنامه نویس در انتقال یک مایکروسرویس نیاز دارد که انجام بدهد لحاظ کردن configuration ها و deployment است.
فصل اول: مقدمه دوره آموزشی
فصل دوم: اصول طراحی Microservice ها
فصل سوم: بررسی روش اصول طراحی Microservice ها
فصل چهارم: بررسی تکنولوژی های مبتنی بر Microservice ها
فصل پنجم: ادامه دادن و بالغ شدن معماری Microservice ها
تمامی حقوقی مادی و معنوی متعلق به گروه آموزشی پرووید است.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.